गाउँको छेउमा ठूलो पीपलको रूख थियो, जहाँ एउटा बुढो काग बस्ने गर्थ्यो। उसको नाम कालो थियो। कालोले सधैं आफ्ना सन्तानलाई गाउँका मानिसहरूसँग सम्बन्ध बनाउनु हुन्न भनेर सिकाएको थियो, किनभने उसलाई मानिसहरूबाट डर लाग्थ्यो। उसले धेरै पटक मानिसहरूले कागहरूलाई हेरविचार नगरी हप्काएको र दौडाएको देखेको थियो। एक दिन गाउँमा ठूलो आँधी आयो। आँधीले रूखका पातहरू र शाखाहरूलाई चुँडेर फ्याँक्यो, अनि कालोको गुँड भत्कियो। उसको साना बच्चाहरू त्यही गुँडमा थिए, तर उनीहरू सबै सुरक्षित थिए। आँधी रोकिएपछि कालोले नयाँ गुँड बनाउन थाले। तर, पीपलको रूखको शाखा कमजोर भएकाले गुँड टिक्न सकेन। त्यसैबेला गाउँको एकजना बालक, जसको नाम गोपाल थियो, उसले कालोलाई रूखमा गुँड बनाउन असफल भएको देख्यो। गोपालले कागलाई मद्दत गर्ने सोच्यो। ऊ आफ्नो घरबाट सानो डाली र धागो ल्याएर नयाँ गुँड बनाउन थाल्यो। कालो पहिले डरायो, तर गोपालले उसलाई कुनै हानि नगर्ने बुझेपछि शान्त रह्यो। गोपालले उसको लागि बलियो गुँड बनाइदियो। केही दिनपछि, कालोले गोपाललाई धन्यवाद दिन चाह्यो। एक बिहान, गोपाल आफ्नो घर बाहिर आयो, जहाँ उसले आफ्नै आँगनमा चम्किलो सिक्का भेट्ट...